Bizim de oldu bir sevgi yolumuz
Yüreğimizde aşk sevgi doluyuz
Gezip eğleniyor, dinleniyoruz
Artık egzoz gazı solumuyoruz.
Esnaf dükkanı neşeyle açıyor
İnsanlar sel sel olup da akıyor
Vitrinler “Ateşte Çiçek Açıyor”
Artık korna sesleri duymuyoruz.
Bizim de oldu bir sevgi yolumuz
Geziyorlar kızlarımız oğlumuz
Halk olarak sevinçli gururluyuz
Artık kalmadı ezilme korkumuz.
Çini ustası çini yapıyor
Herkes hayran hayran ona bakıyor
Küçük Park’ta Dumlupınar yaşıyor
Zafer Meydanı’ndan ATAM bakıyor.
Bizim de oldu bir sevgi yolumuz
Genç-yaşlı hep orada buluşuruz
Yorulunca banklarda otururuz
Artık pis kokular almaz burnumuz.
Dönenler Cami’sinde semazen döner
Bu güzelliği yaşatanı över
Bitme gezintiler gün boyu sürer
Şehrim güler, ben güler, yüzler güler.
Yeniden yapıldı saat kulemiz
Gül çiçekle bezendi park bahçemiz
Yıkıldılar o köhne evlerimiz
Artık canlarımızdan korkmuyoruz.
Caddelerim tertemiz pırıl pırıl
Gecelerim aydınlık ışıl ışıl
Vazomdan sular akar fısıl fısıl
Artık geleceğimiz ışıl ışıl.
Bizim de oldu bir sevgi yolumuz
Güzelliğin şiirlere konumuz
Türk oğlu Türk’üz asildir soyumuz
Kütahya’m Kuruluş, Kurtuluşumuz
Dumlupınar’la vardır ulusumuz.
15.02.2008