Beni doğuran anama, hiç eziyet etmedim
Okutan babamdan asla kötü söz işitmedim
Ağabeyime kardeşime kırıcı söz etmedim
Hiçbir komşumun önünden, bahçesinden geçmedim.
Okurken öğretmenime saygısızlık etmedim
Oynarken arkadaşlarımla hiç kavga etmedim
Mahallemdeki bir kıza asla kaş-göz etmedim
Ben her zaman sokağımın namusunu bekledim.
Asker oldum, nöbetimde vukuat etmedim
Vatanıma, Bayrağıma hiç ihanet etmedim
Komutanlarımı saydım, tertiplerimi sevdim
Köyümden, yârimden iyi haber bekledim.
Şırnak’ı bekledim, Cudi dağını gözetledim
Koştum her göreve, kutsaldır diye naz etmedim
Bahar bekledim, Yaz’ı bekledim, yâri bekledim
O sigaramı üfledim, teskeremi bekledim.
Alnımın akıyla bitirdim ben vatan borcumu
Allah’a dua ettim, güçlü kıl diye ordumu
Teslim ettim silahımı, kutsal asker urbamı
Helalleşip, tuttum Kütahya’mın köyün yolunu.
Anama, babama can arkadaşlarıma kavuştum
Köyümün kırlarına, bahçelerine kavuştum
Evlenip, sıcak yuvaya, çocuklara kavuştum
Helal bir lokma için, tarlada bağda çalıştım.
Kutsal bir görevle, Seyitömer’i gözetledim
İşimde amirime hiç itaatsizlik etmedim
Bölücülüğe, teröriste uşaklık etmedim
Al Bayrağıma, Atama saygısızlık etmedim
Sanırım… bu şiirimde kendimi özetledim.
30.02.2000
